Ahmet Hamdi Tanpınar’ın başyapıtı Huzur, temelde Mümtaz adındaki baş karakterin iç huzurunu sağlama arayışını ele alıyor. Mümtaz küçük yaşlarda babası ve annesinin kaybıyla amcasının oğlu İhsan ve eşi Macide’nin yanlarına yerleştiriliyor. Bu ikilinin yaşantısı, fikirleri ve acıları Mümtaz’ın karakterine önemli derecede izlerini bırakıyor. Kitap sırasıyla İhsan, Nuran, Suat, Mümtaz adlı 4 bölümden oluşuyor. Hikaye İhsan’ın hastalanıp yatağa düşmesiyle başlıyor, ilerleyen bölümlerde Mümtaz’ın 1 yıl öncesinde Nuran’la başlayan münasebetlerinin o güne kadar olan seyri aktarılıyor ve son bölümde tekrardan İhsan’ın hasta olduğu o güne varılıyor. Yani Mümtaz’ın tek bir gününü okurken tüm hayatının, özellikle de son 1 yılının iç dünyasına olan etkilerini okuyoruz. Yazarın ustalığını görmek için hikayenin örgüsü bile yeterli bir sebep fikrimce. Hikayenin bir diğer temel taşı olan Nuran eşi tarafından aldatılıp terk edilmesi nedeniyle kızıyla beraber annesiyle yaşıyor. Mümtaz ile ise ortak ahbapları vesilesiyle tanışıyor ve kısa sürede yakınlaşıyorlar. İkilinin sonunu bile bile aşklarını, İstanbul gezilerini okuyoruz. Bu ikilinin hikayesini Mahur Beste’den ayrı düşünmek zor. Mahur Beste Nuran’ın dedesi tarafından kendisini terk edip başka bir adamla kaçan karısı için yazılıyor. Beste ailede uğursuz olarak görülse de dillerinden düşmüyor. Zaman zaman Nuran’ın da Mümtaz için okuduğu bu bestenin kehaneti adeta onlar için de kendini gerçekleştiriyor. Nuran ve Mümtaz’ın aşkını ve Nuran’ın Mümtaz’ın dünyasına olan etkilerini okusak da bu romana salt aşk romanı demek doğru olmaz sanırım. Birçok mesajın incelikle işlenerek bir karışım haline getirildiği psikolojik bir anlatı diyebilirim ben. Bu karışımda bir aşk hikayesinin içsel yanını, yeni yıkılan imparatorluktan sonra henüz iç huzurunu sağlayamamış cumhuriyet aydınının fikri yapısını, aynı şekilde o dönem patlak vermesi beklenen 2. Dünya Savaşı’nın aydın kesimlerce yorumlanmasını, Türk Klasik musikisinin besteleriyle bütünleşerek yoğrulmaya çalışan bedenleri, İstanbul’un şiirsel yanını ve daha birçok şeyi bulmak mümkün. İşin güzelliği ise bu karışımın hiç yapay hissettirmemesi. Burada aktardığım, aktarmadığım her bir karakter başarıyla oluşturulmuş ve son derece gerçek hissettiriyor. Okuduğum en derin eserlerden biri oluşuyla da okuma serüvenimde ayrı bir yeri oldu diyebilirim. Birçoklarının söylediği gibi huzuru değil huzursuzluğu bulacağınız bu eseri bir gün mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Bir gün diyorum çünkü eski kelimeler ve uzun betimlemelerden dolayı yer yer yorucu olabildiğinden geniş bir zamanda okumayı tercih edebilirsiniz.

HuzurAhmet Hamdi Tanpınar · Dergah Yayınları · 201916,5bin okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hanne