TAZİYE
İsyanımı bağışla Tanrım, tevekkül gelmiyor içimden. Habersiz, ikazsız, insafsız vurdun. Uykusunu böldün el kadar bebelerin. Kundağıyla betona gömdün.
Bir gece yarısı korkunç homurtunla kustun öfkeni, bin yıllık müminler toprağını yardın. Esvapsız, öksüz, çaresiz sokağa döktün kullarını. Asrın en gaddar tokadını onlara reva gördün. Taş