Niye?
6 Şubat 2023 depremi üzerinden 1 yıl geçti. Maalesef binlerce vatandaşımız vefat etti. Binlerce kişinin bedeninde, yine binlerce kişinin de ruhunda yaralar var. Ama depremi unutmamak; bir bölgede olan depremi her yıl dönümünde hatırlamak, ölenleri anmak değil bana göre...
Geçen yılki depremin etkilediği illerde enkazın tamamı hâlâ kaldırılmış değil, hasarlı binaların tamamı hâlâ yıkılmış değil. O kadar çok bina yıkıldı, o kadar çok bina ağır hasar aldı ki; hepsini temizlemek şimdiye kadar mümkün olmadı. Yeni yapılacak konutların tamamı da hâlâ bitmedi. Binlerce aile hâlâ çadırlarda, konteynerlerde yaşıyor.
Depremin ilk gününden itibaren Osmaniye'de görev aldım. Enkazları, cenazeleri, yaralıları yakından gördüm. Elimden geldiğince yardım etmeye çalıştım; herkes gibi... İzmir, Elazığ, Van, Kocaeli depremlerinde yine herkesin yaptığı gibi...
Bir şeyi fark ettiniz mi? Deprem tarihimiz o kadar vahim ki! Her yüksek şiddetli depremde binlerce insanımız ölüyor, binlerce bina yıkılıyor, hasar alıyor. Niye? Niye hep aynı sonucu yaşıyoruz?
Çünkü ne yazık ki ders almıyoruz, kendimizi düzeltmiyoruz. Ne depreme, ne sele, ne yangına... Hiçbir afet için her alanda, her konuda, her çeşitte, her yönde gerekli ve yeterli önlemleri maalesef almıyoruz. Her şeyde rant, çıkar, menfaat, kâr gözetiyoruz.
Doğal olan bir doğa olayının büyük bir afete dönüşmesine biz sebebiyet veriyoruz. Doğa olayları milyonlarca yıldır olduğu gibi yine var ve yine var olacak. Bunların sonuçlarını daha az hasarlı, daha az kayıplı olacak şekilde dönüştürebiliriz, dönüştürmeliyiz. Bu da ancak düşüncelerimizi, bakış açımızı, davranışlarımızı, alışkanlıklarımızı geliştirerek değiştirmekle olur. En aşağıdan en yukarıya kadar!
··
1 artı 1'leme
·180 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.