Gelme Şubat alışamadık ki biz daha. Unutmadık ki!Gözümüzün önünde yıkılan binaları, ölüsünü dirisini çığlık çığlığa arayan insanları, siren seslerini, köyde cenaze yıkayacak kadın kalmadı, hem kefenimiz de yok diyen akrabalarımı, saatlerce, günlerce haber alamadığımız enkazda kalan akrabalarımı, eşi, dostu... İnsanların o donuk gözlerle boş boş baktığını, yardım seferberliğini, gönüllü olarak çalışırken bebeğiyle kurtulan annenin emzik almaya gelişini ama ağlamaktan söyleyemediğini, yaşlı bir amcanın pijamalarıyla iki büklüm utanarak pantolon istediğini, enlazların üzerine 'sakın iş makinaları ile dokunma 5 kişi var' yazılarını, soğuğu,yağmuru, çamuru, kan kokusunu, hastaneye sığmayıp bahçelere bırakılan cesetleri,yurt içinden,yurt dışından dilini dişini bilmediğimiz insanların canla başla mücadele ettiğini,yağmacıları, malzemeden çalanları, kan emicileri..... Hiç birini unutmadık.
·
165 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.