Bugün 6 Şubat. Çok şey konuşmak isteyip konuşamadığımız, bağıra bağıra susup göz yaşlarımızı artık sessizce akıttığımız gün. Felaketin üstünden tam bir yıl geçmesine rağmen sanki dün gibi hatırlayıp bugün tekrar yaşayacakmış gibi korkuyoruz. Evet belki o günden sonra hayatımıza devam ettik ama aynı olmadı, olamadı. Oradaki insanlarımıza yardım etmek için çırpınışlarımızı unutamıyorum. Belki hiç kimseyi tanımıyorduk ama kendi ailemizden birilerini kaybetmişçesine başlarına bir şey gelmişçesine herkes seferber olmuş, deprem bölgesi için uğraşıp çabalıyorduk. Her enkazdan birileri çıktıkça kendi ailemizden biri çıkmış gibi sevinçten ağlayıp mutlu oluyorduk. 6 Şubat bizim için artık sadece bir tarihten ibaret değil. Ülkemizin kan ağladığı, en karanlık ve en uzun gece olarak zihnimize kazındı. Asrın felaketinde tüm kaybettiğimiz insanlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum.
Miraç Kandili vesilesi ile de Allah, sevdiklerini kaybeden herkesin kalbine ferahlık versin. Herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın. Herkese hayırlı kapılar açsın. Aç olanın karnı doysun. Evi olmayanın evi, huzurlu bir yuvası olsun. Şifa bekleyenler şifa bulsun. Allah herkese işinde dürüst olmayı nasip etsin. Kimse aldığı ah ile bu dünyadan gitmesin. Kalbimizden geçen tüm dualarımız kabul, hayatını kaybedenlerin mekanı cennet olsun..
··
1 plus 1
·2,244 views
Unutulacak bir 6 Şubat değil ki tabi o anı o psikolojiyi yaşayanlara
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.