SEMA Bozdemir yorumladı.
Evimin kapısından en son 5 Şubat 2023'te girmiştim...
Saatler sonra taşların arasında uyandım. Korktum, ne olduğunu anlamadım. Sırılsıklam ıslanmıştım. Evdeydim ama yağmur yağıyordu. Kendime gelip kardeşlerimi ailemi aramak için kendi imkanlarım ile çıktım. Arka sokakta kardeşimin evi vardı. 18 aylık bebeği ve eşi evde yalnızdı. Yalınayak ne yöne gittiğimi bilmeden dakikalarca dolandım. Sonra bir şekilde binayı tanıyıp buldum. Minik yeğenimi ve annesini binanın yönetici ile beraber duvarları çekiçle kırıp kurtardık... Hatırladığım diğer şeyler bunun gibi değil. Çok daha korkunç, hafızamda silmek istediğim onlarca görüntüye sahibim... Unutmak istiyorum. Birçok kişi gibi. Ama biliyorum ki unutmak mümkün değil...😥🥀
Çok kızgınım, çok kırgınım...
(Fotoğraf eve ilk taşındığımda aile grubuna atmak için çekilmişti 😔)
Bugün titremekten bi hal oldum. Paylaşımları gördükçe yeniden yeniden aynı hisler aynı acı. Şöyle olsaydı böyle olsaydı demekten yoruldum. Canım Allah sana da çocukların için güç versin daim iyi olun. 🤲🏻😔
3 sonraki yanıtı göster
Bu kadar büyük bir felaketi yaşayıp hiçbir şey olmamış gibi devam etmek imkansız. Allah sabır versin.
Çok çok geçmiş olsun 🙏 Rabbim tekrarını göstermesin 😥
Çok teşekkür ederim. Rabbim bu millete bir daha böyle bir acı yaşatmasın...
1 sonraki yanıtı göster
Bu yazıyı okumak bile boğazımı düğümledi. Yaşamak nasıldır tahmin bile edemiyorum. Size dayanma gücü diliyorum. Çok üzgünüm 😔
Teşekür ederim 😔 asla böyle bir his yaşamamanızı dilerim bende. Güzel günler göresiniz hep 🤲🏻
1 sonraki yanıtı göster
Çok zor bir sınavv verdiniz Rabbim bir daha yaşatmasın 😓😓😓
Van depremine yakalandığımızda dokuz yaşındaydım. Hafızama kazınmış ,unutamayacağım görseller var.
En çokda hastahane önüne yığılmış cenazeleri, ilk günkü gibi net bir şekilde hatırlıyorum.
6 şubat depremine yakalandığımda, ailemden evimden uzak, hiç bilmediğim bir şehirde...
Her şeye mukabil bir şey söyleyen ben 6 şubat üzerine tek bir şey söyleyemiyorum.
Asla unutamayacağım, geçmeyecek.
Ben de konuşamıyorum duygularımı yazıya dökmekten aciz kalıyorum. Uyuyamıyorum. Hafızamdan silmek istediğim onlarca görüntü var. Cenazelerimize 14 gün sonra ulaşmanın acısı var. Her deprem kelimesi geçince sil baştan yeniden yaşamaktan yoruldum, yorulduk. Hep beraber iyileşme ümidiyle sabrıyla yaşamaya çalışıyoruz. Ve biliyoruz ki asla unutmayacağız, asla geçmeyecek 😔🥀
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Birkaç satır yetti yaşamaya
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.