Her şey bir Tanrıçanın bir ölümlüye aşık olmasıyla başladı. Bu en büyük hataydı Kirke için. Bu hata karşılığında ödediği bedel ise ömür boyu yalnızlıktı. Kirke bir ışığa ihtiyaç duydu, ona karanlığı bahşettiler. Sese ihtiyaç duydu, sessizliği sundular. Yediği sürgün karşılığında Kirke bir adaya hapsedildi. Bu adada Kirke gelen misafirler olduğunda yani en başta gülümsedi, heyecanlandı. Misafirler ona saldırdı. Artık diğer gelen misafirlere o kadar da heyecanlanmadı, gülümsemedi. Çünkü insan doğasını kavramıştı. Kirke ona habire laf sokan kız kardeşinden, işi bitince ona sert sözler söyleyen yiğenine kadar hep yardım etti. Çünkü Kirke diğer tanrılar gibi belki üstün becerileri yoktu ama cadıydı. Büyüler yapan bir cadı. En önemli özelliği ise sevdikleri için her şeyi feda etmeyi göze alabilmesiydi. Bunu diğer tanrılar yapamazdı. Oğlunu korumak için zehri kabul eden bir anneydi Kirke. Diğer Tanrılar o zehri kabul edememişti. Kirke Tanrıça olarak, ezilen hep dışlanan biriydi ama hep bir yere ait olmaya çalıştı. Burası da benim evim olsun, burası da benim olsun dediği her yer enkâz oldu onun adına. Eksikliği kitabın şuydu 800 küsur sayfa olan bu kitapta olaylar o kadar az ki. Anlatılan hikayeler genelde bundan bahsediyorlar ama benim ilgimi hiç çekmedi savaş hikayeleri. Çok yavaş işliyor olaylar ve ben fantastik okumak istememin nedeni heyecan olsun olay olsun. Bu yönünü sevmedim. Kirke'nin oğluna tahammül edemeyip kitabı bırakmak istedim. Annesine tavrı hiç hoşuma gitmedi. Oturun kitap bitene kadar Glaokus'a sövün hiç içiniz sönmez öyle diyeyim. Kirke'yi çok sevdim ama biraz şu teslimiyet ruhundan çıkıp savaşçı ruhunu ortaya koysaydı keşke dedim hep ancak kitabın sonlarında bu tarafını gösterebildi. Ve cadı tırnaklarını çıkardı, bütün yaraları aldıktan sonra. Onu terk etmeyen tek bir kişi vardı bu beni mutlu etti ama bu da kitabın sonlarına doğru çıkıyor. Yani bana göre uzun çok uzun yıllar sonra. Yine de birisi oldu işte. Çünkü Kirke çevresindeki herkese yardım etti karşılığında ise yalnız bırakıldı. Neyse. Bir cadı her şeyi büyüleriyle çözebilecek kadar güçlüydü ama yalnızlıkla cezalandırılacak kadar tek başınaydı. Seni seviyorum, Kirke. Umut ettiğin hayallerini yaşamanı isterim.

Ben, KirkeMadeline Miller · İthaki Yayınları · 202133,9bin okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sultan tarakcı