Birçoğumuzun korku ile beklediği bir 6 Şubat gecesi...
Bazı şeyleri çok acı bir şekilde öğretiyor hayat. Mesela kaybetmeyi, kabullenmeyi, ya da için yansa dahi yaşamaya devam etmek zorunda kalmayı...
Dile kolay 365 gün geçti. Fakat bazı dumanı tüten evlerde acısı hâlâ ilk gün ki gibi. Zamanın unutturamadığı acılar elbette var. Bu felaket de dahil.
Çaresizliğin, çığlıkların, gözyaşlarının, acının, umutsuzluğun ve belki de ufacık bir sese tutunan o umutların arşa çıktığı bir gece. Ve tabii ki peşi sıra gelen, ilk günün benzeri olan saatler günler aylar...
Geçmiş olsun asrın felaketini yaşayan insanlarımıza, geçmiş olsun o acıyı yüreğinde taşıyanlara, kardeşini unutmayanlara..
Mekanları cennet olsun, başımız sağ olsun.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.