Osmanlı'da Sokak Hayvanları
Sokak hayvanları denilen kedi ve köpek sorunu günümüzde olduğu gibi geçmişte de içi boş bir batılılaşma serüvenine giren, modern kent arayışlarının başladığı Osmanlı toplumunda yönetici elitlerin ve gayrimüslim tebaanın da en önemli sorunlarından biriydi. Aslında Tanzimat dönemine kadar, Osmanlı Mahallesi köpekleriyle mutlu ve mesut bir hayat yaşıyordu. Bu hayvanlar yaşadığı kentin bir sakini olarak görülürdü. Osmanlı insanı, İslam'ın onu donattığı rahmet elbisesi sayesinde, bu hayvancıklara, "Ağzı var dili yok Allah'ın yarattığı garip mahluklar" vicdanıyla bakardı. Onların beslenmelerine özen gösterilirdi. Mancacılar denilen omuzlarındaki sırıklarda dalak ve ciğer gibi sakatatlar taşıyan kişilere ücretler verilerek köpeklerin her gün düzenli bir şekilde beslenmesini sağlamak için çeşitli Vakıf müesseseleri kurulmuştu. Mesela 1778 tarihli, Rumeli Hisarı civarındaki Hacı Seyyid Mustafa Vakfı sırf bu amaç için kurulan bir hayır kurumuydu.
Sayfa 167Kitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.