Güneşin son ışıklarına yakalanmıştık
Bakamıyorduk birbirimize
Işık aramıza girmişti
Derken bizi bıraktı ve gitti dağların ardına
Gözlerimiz bu kez utançtan buluşamadı
Hafifçe baktım ona, eğmişti başını
Değmiyordu bakışları bana
Utanıyor muydu
Bilmem
Ben utanıyordum ama
Yine de bakmak istiyordum gözlerine
Derken baktı gözleri gözlerime
Kaldı öylece gözleri gözlerimde
Gitmesini istemedim
Hep bende kalsındı gözleri
Her yer yok olsaydı da
Gözlerimiz kalsaydı
Sümeyye Sayer
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.