İsveç'te yer alan bir editörlük şirketi, İngilizce metinleri Türkçe'ye çevirip editörlük yapacak birini arıyordu. Neyse başvuru yaptım ve reddedildim. Reddedilmem mühim değil, insan her zaman başarılı olamaz ve olmak zorunda da değildir. Ayrıca insan reddedildiği için mutlu olur mu? Evet, ben oldum. Çünkü reddedilmeseydim belkide böylesine motive edici, iyileştirici, kibar ve zarif bir mesaj alamayacaktım.
O kadar harika bir şirket ki yabancı başvurulara cevap yazmaya zaman ayırıyor ve böylesine harika bir üslupla niyet mektubu yazıyor. Çünkü İsveç. Çünkü medeniyetin köprü ülkelerinden. Çünkü hümanizmin lokomotifi ülkelerden. Türkiye'nin şirket politikalarını ve Türk işverenlerin başvurana karşı kaba üslubunu anlatmak bile istemiyorum.
Bu şirketle çalışanlar ne şanslı. İmrendim vallahi...