Mandala Çalışması
Bazı Doğu okullarındaki genç öğrenciler, günlük olarak mandala üzerinde odaklanmakla görevlendirilmişlerdir. Daha sonra elde ettikleri sonuçlar hakkında sorgulanırlar. Genellikle ilk deneyim şekillerin hareket ettiği hissidir. Mandala tekerleğe benziyorsa, önce yavaşça ve daha sonra renkler karışana ve dönen ışık diskleri haline gelene kadar yavaş yavaş artan bir hızla döner gibi görünür. Bu tür sonuçların elde edilmesi, birkaç ay-bazen yıllarca-günlük konsantrasyon gerektirir.
Bir sonraki aşamada, resmin arka planı, üzerine asıldığı duvar ve diğer tüm çevreleyen nesneler yavaşça kaybolur ve dönen diskin sadece konsantrasyonun gücü ile desteklenen alanda asılı olduğu görülür.
Üçüncü aşamada konsantrasyon yapan mürit, kendinin ve diskin bir araya getirildiğini hisseder ve ışık gücü girdabın içine çekilme hissini yaşar. Bu duruma ulaşıldığında, öğrencinin devam etmeden önce öğretmeninden yardım istemesi gerekir. O yolun çatallaştığı yere gelmiştir. Bu noktada bir hata yıllarca süren çabaların tümünü ziyan edebilir.
Üstat daha sonra öğrenciyi diskin dönüşüyle ne keşfettiğini sorgular. Sorgulamanın amacı, konsantrasyonun aslında görsel mi yoksa gerçekten mistik mi olduğunu bulmaktır. Yalnızca görsel ise, sembol kaldırılır; aksi takdirde sonuçlar putperestliğe doğru uzanır. Metafizik olarak, putperestlik, sembolü Gerçek olarak yanıltmak anlamına gelir, sembole Gerçeklik olarak ibadet etmek. Eğer öğrencinin deneyimi esasen mekanik bir deneyse ve kendi dışında bir nesne olarak dönen diski gördüyse, başarısız olmuştur.
Sayfa 90Kitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.