Sevilene
.
Bi anda tekrar çöktü aynı yalnızlık hissi ve ben tekrar bu dünyada neden bir tek sana aşık olabildiğimi anladım. Senle konuşmak, senle olmak, seni düşünmek yalnızlığı götürürdü, hemde gram rahatsızlık vermeden, olması gereken oymuşcasına yapardı bunu. İşte bu yüzden hoşlansam da sevemedim birini. Yalnızlığa olan sevdam ağır basıp yük geldi çünkü. Kurtulmam gereken bi hastalık, bi noksan gibi ağır geldi. Şimdi ise her şeye ağır basıyor yalnızlığa olan sevdam. Bu yüzden dayanamıyorum tek bir sese dahi. Olsun, bu da geçer. Geçmez gerçi, hafifler ya da azalır. Bilemiyorum. Ben içinde bulunduğum zaman harici nasıl hissettiğimi hatırlayamıyorum. Şimdi tekrar eski ben oldum, sevdası sadece yalnızlığa olan. Özür dilerim hem senden hem kendimden. Çünkü şimdi seninle konuşmakta aradan çıkarılması gereken bi yük gibi geliyor. Ben yine yalnızlığımla kalıyorum. Beni asla yalnız bırakmayacak olana. Ve diğerlerini de özgür bırakıyorum. Artık hakkında konuşmak yok. Görmek için gelmek yok. Karşılaşırız elbet yine. Ama bakmak yok. Özgürsün sende benden.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.