Adalet'in ölümle burun buruna gelişiyle başlıyor kitap. Arka kapakta da yazıyor aslında ama biliyor olmak ölümün ağırlığını hafifletmiyor. Yaşamak, ölmek, hayatta kalmak ayrımına takılıyor insan ister istemez. Ardından ölümden dönen her insan gibi silkelenip kendine geliyor Adalet. Çoğu insan kurtulmanın -bir süre ertelemenin mi desem- tatlı sarhoşluğuyla dibini sıyırmaya çalışır ya hayatın, Adalet tam tersi İlk günahının, masumiyetini kaybettiği ilk anısının peşine düşüyor. Buralarda Unutma Dersleri'nden miras olduğunu düşündüğüm unutmak ve hatırlamaya çalışırken yeniden kurgulamak üzerine bilimsel ve edebi satırlar mevcut ki aralarda Mazi İmha Merkezi'yle de selam çakıyor sanki pek sevgili Yıldırım. İlk günaha giden bu yol, aklın dehlizlerinde değil yalnızca. sandikicikelimeler

DokunmadanNermin Yıldırım · Hep Kitap · 20175,7bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.