Görülmektedir ki rahmet Peygamberi müşrik bile olsa kendine yapılan iyiliği hiçbir zaman unutmamıştır. Nefretin, ötekileştirmenin yaygınlaştığı günümüzde ezelî ve edebî önderimizin bu düsturu, onun ümmeti olan bizlere ve hatta tüm insanlığa çok yakışmaz mı?