Gönderi
Şermin Yaşar kalemi sağlam bir Hanım Efendi. Bu eserinde belirli başlıklar altında bizlere hikayeler sunmuş. Belki de bazıları gerçek hayattan alıntıdır kim bilir. En sevdiğim hikayesi de (adını unuttum) adını Ayşe olarak değiştiren bir kız çocuğunun hikayesi idi. Onu okurken ağlayacaktım. Ağlatacan bizi bak Şermin Hanım :)
-Sırlarımı söyledim dağlara dumanlara
Ben yazarken ağladım, okurken de sen ağla.
-Evim benim mezarlığımdı, kendimi her akşam çelik kapının kilidini üç kere çevirerek yalnızlığa gömüyordum.
-O gün yutamadığım, boğazıma takılan, kursağımda kalan o şeyin “hevesim” olduğunu yıllar sonra anlıyorum.
-Şunu biliyorum ki bu dünya da eğer annen yoksa, anne olabilecek herkes ve her şey, senin annen olsun istiyorsun.
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.