Gidince olmuyor toprağın kokusunu da alıp
Çünkü olsun kendini öz yurdunu özlemek gibi
Bir yol vardır elbet yolculuğun zor tarafı vardır
Haydi, bu ezgili bakışın karşılığı olsun aramızda
Aramızda sözü olsun aklını kanatlandırıp iyice
Bir şey kalmıyor kimseye çıkıp renklerin içinden
Gidince bir başına arkasında kalan ne varsa
Dünya konukseverdir insan yolcudur burada.
İnsan varlık içindeki yokluk insan iki yakası hayatn
Ölüm terk-i diyar ölüm öz yurduna varış; ölüm hep
Bırakıyor cevherimdir diyerek koynuna toprağın
İnsan açgözlü insan huyundan vazgeçmeyen insan
Ölüm alıyor sonunda ayırıyor canından malından
Kurtarıyor dünya ağırlığından kibrini saltanatını
Katıyor hamuruna yeni baștan dirilmeye doğru
Böylece baslıyor yolculuğu âdemin.