Ben, Aişe...
Muhammed'in Aişe'siyim...
......
''Sen bana rüyamda gösterilmiştin....''
Resulallah (s) , böyle demişti bana....
.....
Ben, Aişe...
Ben, O'nun (s) rüyasıydım...
O (s) ise benim hem gecem hem gündüzüm hem rüyam hem de uyanıklığımdır.
......
Merhameti sınırsız Allah, beni O'nun (s) içine koydu....
İç, benim....
İçeride olan benim....
Dışarısı kalmadı...
......
İçimde durmak bilmeyen depremi durduran dağımdı O (s) benim. Karanlık gecede yolumu bulduran. Konuşmasıysa yağmurumdu. Hayat verirdi O'ndan bana ulaşan her kelime.
........
Dünyanın en yüksek ağacıydı O (s) Küçük bir serçe gibi dalları arasında cıvıl cıvıl uçardım. O'ndan sonraysa kanatlarım kırıldı benim. Hep ağacımı özleyip durdum...
....
Ve sorardm O'na beni sever misin?
Evet...
Beni ne kadar seversin?
İpeklere atılan düğümler gibi...
Nasıl...
Kördüğüm gibi...
Bin senelerin içinden bir yıldız gibi kayarak inerdi bu cevap gönlüme...Dolup taşardım aşkıyla...
Bazen yıldızım düşer, aşkımı tazelemek isterdim sözleriyle...Bir parola misali sorardım aşkın krallığındaki Hazret'e
Bizim kördüğüm nasıl ?
Gülümseyerek cevap verirdi :
İlk günkü gibi...
....
Sevdiğimin yüzünde taşıdığı çizgiler,
Yağmur taşıyan bulutlardan çakan şimşekten de parlak
Sevdiğimin o güzel alnı,
Gündüz vakti yağan karlardan da ak....
....
Namuslu bir kadının şerefiyle toprağın tertemizliği arasındaki bağdır Aişe'nin kaderi...
...
Bir şeyle ugraşacaksa insan, bu kalbini düzeltmek olmalıdır.
...
Benim O'ndan (s) başka gönlümce sızlandığım kimsem olmadı ki hiç hayatta...
...
O (s) bana Aişe...Aişe...Aişecik dediğinde yepyeni bir geminin limanıma yanaşacağını anlardım ben.
...
Ben , zor zamanların Aişe'siyim
.....
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.