Herkese selamlar
Aylin Balboa 'nın kaleminden; " 
Bu Hikaye Senden Uzun Osman "
Tam kahve yanı kitabı, kahvenizi hazırlayın ve kitabın keyfini çıkarın.
Bu kitapta, bir kadının serzenişlerinden, acısının kendisini nasıl olgunlaştırdığına şahit olacaksınız. Hani bazen veda etmeden ayrılmak zorunda kalırsınız, birine içinizi açmak, içinizden geçenleri paylaşmak istersiniz, içinizde birikenleri bir bir anlatıp, kâh ağlayıp, kâh gülüp, bazen de kendinize kızarak bu durumu aşmak istersiniz ya, işte bu kitap tam öyle bir kitap.
Bir ayrılıktan sonra siz hiç kendi kendinizle konuşup, kendi sorularınıza cevaplarken ararken buldunuz mu kendinizi? İşte bu kitabı okurken bu duyguyu tadacaksınız.
Bir kadının ayrılıktan sonra yaşadığı gel-git olaylarını, zihninde ve ruhunda bıraktığı etkiyi okuyacaksınız.
Bu bir aşk kitabı mı derseniz de bence tamamıyla biten bir ilişkinin ardından veda kitabı.
Kitabın sonlarına doğru şöyle bir cümle var…“Ben bu yolun sonunda kendime çıktığım için çok mutluyum. Zor bir yolculukta ama doğrusu değdi ,manzaram gayet iyi. Umarım sende mutlu olduğun manzaralara bakıyorsundur.'
Bu tarz kısa ama etkileyici kitapları okumayı çok seviyorum. Çok ama çok güzel bir kitaptı. Okumak isteyenlere şimdiden keyifli okumalar diliyorum.
Kitaptan Alıntılar;
*Okumak yeni şeyler öğrenmek her zaman en iyi baş etme yöntemim oldu. Birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğum bugünlerde yine de kitaplara sığınıyorum.
* Hayatım bir mekanmış da herkes içerideyken dışarı çıkmışım gibi, komple gitsem çok ayıp oluyormuş ondan duruyormuş gibi hissediyorum.
*Hayatının ziyan olduğunu düşündüğüm zamanlarda bir şansının daha olması ihtimali insana iyi geliyor.
*Bazı şeyler gerçekten de yaşamadan öğrenilmiyor!!
*Ben bu yolun sonunda kendime çıktığım için çok mutluyum. Zor bir yolculuktu ama doğrusu değdi. Manzaram gayet iyi. Umarım sen de mutlu olduğun manzaralara bakıyorsundur..
*Kendimize " Ben" adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz.
*Arada bir ilişki güzel şey olsa da yalnızlık kadar görkemli bir krallık olduğunu hiç sanmıyorum.
*Tutunacak bir şey arayan herkese kendilerini tutunmalarını tavsiye ederim.
*Ayrılık ya da ölüm fark etmez, bir yokluğun üstüne her şeyi yeniden yaşanabilir bir vakte ayarlamak gerekir.
*Zamanla her şey geçiyor da bu geçicilikte insanı dünyaya yabancılaştırıyor.
*Ayrılığın en kötü tarafı şahidini kaybetmek sanırım. Birileri bilmeyince bazı şeyler hiç yaşanmamış gibi oluyor çünkü!!
*Unutmak da tuhaf mesele. Hayatta kalabilmek için birçok şeyi unutmak zorunda kalıyor insan!!
*Zaten bitmedi, nerede bitti, kim demiş? Ayrıldıktan sonra bitiyor muymuş? Öyle bir dünya var mıymış? Ayrılık da bir ilişkidir nihayetinde, ayrılığı nasıl yaşayacağın bir bakıma tercih işidir.
*Kafam minibüse döndü, ayakta yolcu bile alıyorum. Kendimi bu şekilde sürmeye devam edersem kaza yapmaktan endişe ediyorum..
*Bir kere açtıysan içini, bir daha katiyen aynı şeyleri içine sığdıramıyormuş insan!!
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.