İnsan düşe kalka büyürdü. Ama insan çok sevdiği birini kaybettiğinde, birden omuzlarına binen yükle aynı yolu yürümek; düşmek defalarca ve kalkmak zorunda kaldığında… Pes etmenin kıyısında, acıyla ölürdü. İnsan bir kere ölmez, bin kere gömülürdü ya hani…