"Benim dünyam minnacık bir dünya. Minnacık veya sonsuz. Kavgadan kaçtım. Kavgadan, yani kör döğüşünden. Yarım asra yaklaşan bir hayat ve birlikte yola çıktıklarımızın en arkası. Para yok, sıhhat yok, şöhret yok...
Evet kitap da, kültür de bütün sevgililer gibi kıskanç, koparıyor insanı, realiteden koparıyor. Ama asıl realite onlar değil mi? Yahut realitenin kalan parçası. Her okuyan Don Kişot'laşır, yani gurur olur, feragat olur. Don Kişot istikbale taşan mazi. Hatta bazen tek başına hak ve hakikat. Insan- ların zincire vurulmasına tahammülü yok. Don Kişot kanatlı, kertenkelelere gülünç gözükmesi bundan." (Jurnal, 3.11.1965)
·
111 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.