Ama gözlerimde bir soru öylece duruyor ve boğazımda takılıp kalan bir haykırış, bağıramıyorum.
Şu benim derdimi işitip duyan yok mu Sonsuzluğa terk edilmiş bu topraklarda!
Pablo Neruda
·
1 artı 1'leme
·64 görüntüleme
Bazen bu sekilde hissederiz. Birilerinin destegini isteriz. Çünkü sosyal varliklariz; duyulmak, anlasilmak, varlığımizi hisseden birinin varlığını paylasmak isteriz. Bu istek tüm insanlarda vardir. Olmalidir da. Olmazsa yalnizlasir ve yalnizlastikca cansizlasir. Yaşam yerini ölüme bırakır. Ölü insan sadece mezarda degil bazen yaşamda da var olur. Yasarken olmek mi yasarken yaşamı hissetmek mi daha iyi geliyor kulağa? Hangisi?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.