Gerçek hayat, doğal haliyle onu anlamayı olanaksızlaştıran pürüzlerle doludur. Oysa, onu soyutlamalarla almak, toza toprağa bulanmışlıktan ve gereksiz parçalarından kurtarmak, aslında ne olduğunun anlaşılmasını kolaylaştırmakla kalmaz, bize tam da o olduğuna inandıracak bir sahicilik de kazandırır.
·
45 görüntüleme
Bu alıntının altında uzun uzun duruyorum, çünkü 'gereksiz parçalar' olarak ifade edilen şeyin, tam olarak neye tekabül ettiğini çözümlemekte biraz zorlanıyorum. Bu zorlanmanın nedeni hayatta yığınla gereksiz şeyin olduğu gerçeğinden şüphe duymam değil, edebiyatın, yığınla 'gerekli şey' üzerinde temel bulmayı başarması kadar, yığınla 'gereksiz şey' üzerinde de temel bulmayı aynı güçte başarabiliyor olması.
Nitekim tüm bunları biraz laf cambazlığı niyetiyle; beynimi yığınla boş şeyi düşünmekten alıkoymak adına yazıyorum. Yani aslında bir nevi yağan yağmurun altına kova bırakmak gibi bir şey. Yoksa alıntıda gayet berrak bir anlam ve açıklık söz konusu.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.