Fransız Devrimi'nin başlangıcından hemen önce yaratılan Neoklasik tarzın bu önemli eserinde Jacques-Louis David, tamamı minimalist, friz benzeri bir kompozisyon içinde, adaletsiz otoriteye karşı direnişe odaklanan klasik bir anlatıyı derinlemesine araştırmıştı. Tablonun konusu, Atina mahkemeleri tarafından dinsizlikten mahkum edilen Yunan filozof Sokrates'tir (M.Ö. 469-399). Sokrates inançlarından vazgeçmek yerine, zehirli baldıran otunu tüketmeden önce ruhun ölümsüzlüğünü tartışarak kaderiyle isteyerek yüzleşmeyi seçti. David'in sanatı, bir dizi jest ve ifade aracılığıyla Sokrates'in hayatının son anlarını canlı bir şekilde tasvir ediyor. Filozof, olaya tanık olmaya dayanamayan bir takipçisi tarafından sunulan baldıran otunu almadan hemen önce tasvir edilmiştir. Doğruluk arayışında David, dönemin mobilya ve kıyafetlerine kadar arkeolojik ayrıntıları titizlikle yeniden yaratmak için antikacılık konusunda uzman akademisyenlere danışmıştır. Sokrates'in son anlarında fiziksel olarak orada olmasa da David'in Platon'u yatağın ayakucuna koyması bu antik öyküyü koruyan metnin yazarı *Phaedo*'ya kasıtlı bir göndermedir.
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.