Haşim'in okuduğum ikinci denemesi ile konudan konuya, yaşadığı zamandan daha gerisine; kimi zamansa şimdiye atlıyoruz. Neredeyse her konuda bir fikri, hissi bulunan yazarımız eleştirdiği konularda kanıtlama yoluna yine kendi üslubu ve edindiği izlenimlerle gidiyor. Gariban Leylekler Evi'nde edindiğim hayranlığın bir kısmı bu kitabında azalmış durumda çünkü delillerini insan doğasına bakarak okura aktarmayı tercih ediyor. Bu tercih, düşüncelerini anlamam için fazlasıyla yetersiz kalıyor. Üzerine daha detaylı söyleyebileceği şeyler varken yaptığı kimi benzetmeler düşünceyi amacından saptırıp başka bir yola sokuyor, denemenin sonunu ise başında savunduğu düşüncesine değinip bitiriyor. Bu tekniği kendine has anlatımına gölge düşürmese de kitabını sıkıcı hale getirmekten kurtaramıyor. Aklımı bulandıran asıl mesele, dönemin kadınlarını moda, makyaj, hal ve tavırları açısından diğer kitabına nazaran daha sert değerlendirmesi oldu. Özellikle bir bölümünde kadınların yalnızca 'konuşmamak ve yılışık olmamamak' düsturu ile hareket etmesini pek aydın bir fikir olarak karşılayamadım. Bunu zamanında sevdiği bir kadından karşılık alamayarak mı yoksa içinde büyüdüğü insanların onu bu düşüncelere sevk etmesinden mi yapıyor bilemeyiz fakat yaptığı ağır ithamların altında, yaşanan küçük veya büyük birtakım tatsızlıkların yattığı belli. Sebep her ne olursa olsun, herhangi bir yazarın kadın erkek eleştirileri üzerinde bu tür genellemeler yapabilmesini fazlasıyla gülünç buluyorum. Yaşanmışlıklar bizi herhangi bir cinsiyet üzerine bu kadar düşman kılmamalı diye düşünüyorum. Kitabın son bölümünü yaşadığı dönemin Paris'i hakkında izlenimlerini, cadde ve sokaklarını, yemek ve içki kültürünü, belirtmese eksik kalırdı diye düşündüğüm kadınlarına dair notlarla bitiriyor Haşim. Kendine ait düşüncelerinin yanında nesnel alıntılara değinmeyi ihmal etmiyor. Büyük bir pişmanlıkla başladığı yolculuğunun sonunda, hislerini bu kadar sabit anlatışı biraz garipsediğim bir durum oldu. Haşim'in bu denemesine karşı bende oluşan genel fikir, edebiyata gönül vermiş, adını zamanla duyurmuş bu insanlara karşıt bir fikir oluşturmanın gerekliliği oldu. Okuduğumuz yazılara karşı ben ona katılıyorum veya katılmıyorum bilinciyle yaklaşmayız hiçbirimiz ancak beklentilerimize karşı özellikle zıt bir anlayış oluştuysa, bunun üzerine gitmemiz ve şekillenen fikirlerimiz etrafında uzun uzadıya düşünmemiz gerektiği kanısındayım. Bir kitabı anlamak ve kendimizi inşa etmek ancak bu yoldan geçer zannımca.

Bize Göre ve Bir Seyahatin NotlarıAhmet Haşim · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20191,304 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mert