Fîlîz: "Meşhur bir hikaye var imiş'": Meşhur bir hikaye var imiş' Bir komutan ölmüş. İyi bir insanmış. Haksızın yanında zalimin karşısındaymış. Sormuşlar komutana "Sen dünyada iyi bir insandın, ne istersen yapalım, söyle!" Cevap vermiş komutan: "Ben" demiş, dünyanın gelmiş geçmiş en büyük komuta yeteneğine sahip insanı ile tanışmak isterdim." "Tamam." demişler ve beklemeye başlamış komutan heyecanla. Bir yandan da aklından kitaplarda savaşlarını ve zaferlerini okuduğu tarihe mâl olmuş isimler geçiyormuş. Derken bir adam getirmişler. Komutan, saygıyla ayağa kalkmış, hürmetle yer göstermiş. Bir süre sessizlikten sonra da cesaretini toplayıp "Efendim isminizi bağışlar mısınız?" demiş. Adamcağız ismini söylemiş, komutan çıkartamamış. Zihnini zorlayıp hatırlamaya çalışmış ama bir türlü hatırlayamamış. Dünyanın gelmiş geçmiş en iyi komutanı karşısındaymış ve komutanın ismini hiç duymamış. Kendine esef edip sormaya devam etmiş: "Efendim hangi ordunun komutanıydınız?" Şaşırma sırası adama gelmiş. Komutana garip garip bakmış ve "Ne komutanı, ben ayakkabı tamircisiyim." diye cevap vermiş. Komutan emin olmuş bu sefer bir hata olduğuna ve sitemle sormuş meleklere: "Beni yanlış anladınız. Ben dünyanın gelmiş geçmiş en büyük komuta yeteneğine sahip insanı ile tanışmak istedim, siz bana bir ayakkabı tamircisi getirdiniz." demiş. Melekler cevap vermişler: "Bu adam dünyanın gelmiş geçmiş en büyük komuta yeteneğine sahip kişisidir. Ancak yeteneğini kullanmadığı için ne komutan olabildi ne de asker!"

Meşhur bir hikaye var imiş'

Bir komutan ölmüş. İyi bir insanmış. Haksızın yanında zalimin karşısındaymış. Sormuşlar komutana "Sen dünyada iyi bir insandın, ne istersen yapalım, söyle!" Cevap vermiş komutan: "Ben" demiş, dünyanın gelmiş geçmiş en büyük komuta yeteneğine sahip insanı ile tanışmak isterdim." "Tamam." demişler ve beklemeye başlamış komutan heyecanla. Bir yandan da aklından kitaplarda savaşlarını ve zaferlerini okuduğu tarihe mâl olmuş isimler geçiyormuş. Derken bir adam getirmişler. Komutan, saygıyla ayağa kalkmış, hürmetle yer göstermiş. Bir süre sessizlikten sonra da cesaretini toplayıp "Efendim isminizi bağışlar mısınız?" demiş. Adamcağız ismini söylemiş, komutan çıkartamamış. Zihnini zorlayıp hatırlamaya çalışmış ama bir türlü hatırlayamamış. Dünyanın gelmiş geçmiş en iyi komutanı karşısındaymış ve komutanın ismini hiç duymamış. Kendine esef edip sormaya devam etmiş: "Efendim hangi ordunun komutanıydınız?" Şaşırma sırası adama gelmiş. Komutana garip garip bakmış ve "Ne komutanı, ben ayakkabı tamircisiyim." diye cevap vermiş. Komutan emin olmuş bu sefer bir hata olduğuna ve sitemle sormuş meleklere: "Beni yanlış anladınız. Ben dünyanın gelmiş geçmiş en büyük komuta yeteneğine sahip insanı ile tanışmak istedim, siz bana bir ayakkabı tamircisi getirdiniz." demiş. Melekler cevap vermişler: "Bu adam dünyanın gelmiş geçmiş en büyük komuta yeteneğine sahip kişisidir. Ancak yeteneğini kullanmadığı için ne komutan olabildi ne de asker!"

Sayfa 20Kitabı okudu

Bırakma Kendini Mehmet Dinç

52 görüntüleme

Fîlîz

@Firuzer ·

4ay

hikayenin bir şiiri hatırlattığıdır. madem iyisin* anladık iyisin, ama neye yarıyor iyiliğin. seni kimse satın alamaz, eve düşen yıldırım da satın alınmaz anladık dediğin dedik, ama dediğin ne? doğrusun, söylersin düşündüğünü, ama düşündüğün ne? yüreklisin, kime karşı? akıllısın, yararı kime? gözetmezsin kendi çıkarını, peki gözettiğin kiminki? dostluğuna diyecek yok ya, dostların kimler? şimdi bizi iyi dinle: düşmanımızsın sen bizim dikeceğiz seni bir duvarın dibine ama madem bir sürü iyi yönün var dikeceğiz seni iyi bir duvarın dibine iyi tüfeklerden çıkan iyi kurşunlarla vuracağız seni sonra da gömeceğiz iyi bir kürekle iyi bir toprağa. /Bertolt Brecht

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fîlîz