Sonsuzluğun bir kapısı olsa ve açılsa , gitsem ve kurtulsam ,uzaklara , kaybolsam düşünmekten ve her şeyden tüm her şeyden kurtulsam yüzleşmekten de mecburiyetlerden de içinde bulunduğum sisteme göre yaşamaktan da çok yoruldum ve çok sıkıldım , sorguluyorum neden bazı şeyleri yapma zorunluluğumuz var ya, yapmasam ,düşünmesem , sanki mantığımı kaybediyorum gibi yavaş yavaş oturup sadece boşluğa ağlamak istiyorum , atsınlar bir boşluğa orda o boşlukta kalayım hep , ben beceriksiz biriyim ,başarısız biriyim,bir kere tembelim , doğru kararlar alamıyorum uzun zamandır, en basit bir şeye bile tahammülüm yok kaldıramıyorum bilmiyorum neden ama yapamıyorum , o an her şeyden nefret ediyorum , kendimi kabullenmiyorum , kabullenemiyorum, yüzleşmeyi de reddiyorum , ben artık tekneden atlamak istiyorum, derinliklerde kaybolmak istiyorum, kimse görmesin beni ,kimse bilmesin beni , kimse tanımasın beni ...