Aylar önce, ağaç evin balkonunu onaralım diye usta tuttum. Aradan onca zaman geçti, balkonun işi hâlâ bitmedi. Usta malzeme almaya diye bir gidiyor, üç ay geri gelmiyor örneğin. Enteresan bir tip, bir şey de söylenmiyor. Geçenlerde biraz da kinayeyle, “Ustacım galiba bu balkonun işi hiç bitmeyecek” dedim. “Hayata karşı bu kadar umutsuz olmayın bence” diye cevap verdi. Mantıklı geldi söylediği, ne bileyim. Şu anda bazı tahtaları kırık olan balkonumda oturdum sana bunları yazıyorum. Ne anlatmak istediğimi de bilmiyorum, öyle konuşuyorum. Bence artık hepimiz yalnızlıktan ufak ufak kafayı yedik ama bir gün hepsinin geçeceğine inanmak istiyorum. Ne olursa olsun ben ustama güveniyorum, sen de hayata karşı bu kadar umutsuz olma Osman.
Sayfa 64Kitabı okudu
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.