şimdi unuttuğun bir şiir defterinde o dize
gençliğin yalap yalap yandığı bir gün gibi duruyor
solgun bir yaprak, gül kurusu, nisanlardan yağmur
ömrüne sığmış kentlerden rüzgâr, sevgililerden mektup
dostlardan selam
ve sonsuz düşlerle
ara sokaklarda koşan çocukluğun
taş köprülerin iki yanı ayrılık
yıkılsın, yıkılsın
ötegeçelerden duyulmuyor sesimiz
kısık
şimdi unuttuğun bir şiir defterinde o dize
gençliğin yalap yalap vurduğu bir gün gibi duruyor