“Ben” bilmecesine aklım sık sık takılır
Neden benim, kendini “ben” sanan
Ve bir başkası değil? Neden dünya
Binlerce aynaya bölünmüş, parçalanmış?
Ama bak: Hiç kimse buna şaşırmıyor
İnsan körü körüne günü yaşıyor
Ve birçok şeyi düşünüyor ama bunu düşünmüyor
İnsan kendinden emin sanıyor ki: başka türlü olamaz
Ve şu tuhaftır: “Ben” renk değiştirir
Yaşa göre, yaşanan tecrübeye göre
Sonuç olarak ben kimim? Kalbim kime miras kaldı
Benim “Ben”imi yörüngesinden kim çıkarabilir?
Ve her şeyin arkasında Arş’ında duruyor O Bir
Bir Güneş derince gizlenmiş, kabukları altında
Dünya hayatının
Ey Güneş, inşaallah
Benliğimizin karanlık hücresinde parlarsın