"...Bir ölüm yürüyüşü romantik değildir
oysa... Annesinin kollarında, annesi yürürken kapanmayacak gözlerle sarsılarak
gökyüzüne bakan katılaşmış bebek hakkında şiir yazamamazsınız. Karısının ölü bedenini yere koyarak geceleri birlikte yatan ve sabah yeniden omzuna alan-ve
en büyük oğluna, en küçüğün bedenini taşımasını söyleyen-babanın şarkısını söyleyemezsiniz. Ve bakamazsınız... Sözünü edemezsiniz... Ağlayamazsınız... Dağları hatırlayamazsınız. Bu güzel bir şarkı olmazdı..."