"Bir yandan tükeniyorum, elden bir şey gelmiyor. Seni üzmek için söylemiyorum bunları. Bunu bilmeni istiyorum. Sona yaklaşıyorum. Ama bir yandan. Başka bir şey daha var. Bitmeyen ve güçlenen. Ona iyice yaklaştığımı biliyorum. Belki de hiçbir zaman tam olarak kavrayamayacağım ya da belki de kavrasam bile benim için artık çoktan zamanı geçti. Ama sen. Sen varsın. Bu hayatın içinden çıkardığım sana geçebilir. İşte bu, bana iyi geliyor."
Sayfa 69Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.