ulan karanfil seni kuraklığa mahkûm bırakılmış hissi veren bahçeye diksem
döner bana yaşamayı bırak dersin
ajitasyon yaptığımı düşünmeyi bırak hemen dediğim için mi
yani bu.
hey! sana diyorum
anlıyor musun beni.
hava bulutlu, karla karışık yoğun duygucuklar
uyandım ve biraz köpek izlerine kattım ayak izlerimi
bir yukarı bir aşağı
biraz beyazcığı seyrettim ah bu ihtişamı muazzam ağaç. yine kuş açmış, acaba diyorum kuşlar kışı daha mı seviyor ne biliyorsanız söyleyin, çekinme arkadaş.
biraz havayı yudumladıktan sonra yine aynı dua " keşke tüm havalar böyle barışkan olsa"
...
karanfili diyorum acaba kuşlara mı versem
belki bir kuşta bana şiirler söyler.
devasa bir kuşun kanatlarında gökte, yükseklik korkumu yenebilirim diye düşünüyorum.
gideyim de geleceğe okumalar yapayım
nasıl da mantıklı ahh!
görüşürüz karanfil
kış ve ağaç, kuşlar...
ânlasöyleşi
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.