Tanzimat dönemi eserlerini okumaya bir yandan devam ediyorum. Öncelikle eseri fikirlerine önem verdiğim ve bu konuda bilgili olan değerli biriyle okudum. Önce kendi fikirlerimi sonra da ondan öğrendiğim bir iki bilgiyi aktaracağım. Kitabı okurken pastoral bir ortam hayal ediyorsunuz. Kitabı okurken sıkılacağımı düşündüm ama sayfa sayısının az olmasından kaynaklı hemen bitiverdi. Bundan kaynaklı da hikaye ya da kısa roman olarak kabul ediliyormuş. Kitapta benim asıl ilgimi çeken adamın kızı ve çevresi ile olan iletişimi idi. Neden bilmiyorum belki bu aralar psikolojik alt metine çok dikkat ettiğim için olabilir. Karakterin kızı ile olan ilişkisi bana çok kopuk geldi. Evet kitap zorlu ve yozlaşmış köy yaşamını anlatıyor. Bu kısa romandan böylesine bireyselci postmodern bi anlayışla yaklaşmam yanlış belki ama nedense benim o kısım ilgimi çekti. Kızı ile bazı fikirleri var ama adam belirtmek yerine çalışmaya gidiyor. Belki de asıl nokta budur. Kızından daha çok alacağı büyükbaşları düşünmek ve onun için çalışması. Bu önceliğin böyle realist olmasının sebebidir. Kitap ilk başlarda gerçekçi bir anlatım sunsa da yer yer natüralist bir şekilde bize deney ortamı sunuyor. Bunu düşündükten sonra minik bir göz gezdirdim ve yazarın gerçekten yüzbaşı olarak Kaldığı Baymelek ilçesinde ve çevresinde bu tarz gözlemler yapıp yerel halk dili hakkında bilgi sahibi olmaya çalıştığını okudum. İlk Türkçe köy romanı olarak kabul ediliyormuş ve bu dönemde İstanbul dışında yazılan ilk kısa roman olması da yine önemli özelliklerindenmiş.

KarabibikNabizade Nazım · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20208,7bin okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mi paraiso