İlk başta Galyalılar kabile kabile savaştılar ve bu nedenle yenildiler.Caesar'ın yıldırım harekatı MÖ 58 yılında istilacıları Orta Gallia'dan sürdü; 57'de kuzeydoğudaki Belgae'ı ve 56'da kuzeybatıdaki Yeneti'yi ezip geçti. 55 ve 54 yıllarında Germania ve Britannia'ya akınlar yaptı ve 53'te kuzeydoğudaki bir Belgae isyanını bastırdı. Bütün bu süre boyunca, savaşını sürdürmek için, Orta Gallia'daki güçlü Aedui kabilesi gibi müttefiklerinin gıda, yem ve insangücü kaynaklarını kuruttu. Sonunda sarsılan fakat boyun eğdirilemeyen Galyalılar istilacıyı kovmak için tek bir davada birleştiler. Vercingetorix MÖ 52 yılı boyunca neredeyse Gallia'daki her kabileyi bünyesine katacak olan konfederasyonun yüksek savaş lideri olarak seçildi. Benimsediği strateji savaşı kazanabilirdi. Soylulardan ve adamlarından oluşan süvarileri birinci sınıf olsa da, çiftçilerden kabile kabile toplanmış olan piyadeleri, Caesar'ın lejyonlarının disiplinli, zırhlı, yüksek teknolojili paralı askerlerinin dengi değildi. Bu nedenle Vercingetorix ekinleri yakma ve gerilla saldırılarına dayalı bir strateji benimsedi:Yüksek tepelerde kurulmuş büyük kalelerin güvenliğine sığınarak açık arazide meydan muharebesinden kaçınırken, düşmanın güzergahı üzerindeki çiftlikler ve tahıl ambarlarını yaktı ve düşmanın yiyecek arayan birliklerini pusuya düşürdü.Roma'nın saldırganlığı alter-egosunu ortaya çıkarmıştı: Karşısında asi bir halk vardı ve bu halkın kendini savunma ihtiyacından kaynaklanan gereklilikleri, birleşik bir siyasi-askeri liderlik altında embriyonik bir Kelt ulus-devleti çıkmasına neden olmuştu