Yaşananların yorgunluğu... Hep bir az sevmislik ve az sevilmislik duygusu... Geçen zaman... Aglayan bir yürek... Kalp ağrısı... Ruh sancısı... Hep bir geç kalmislik hep bir yitirmişlik... Memnuniyetsizlik... Sevgi cimriligi ve anlayış isteği... Zamanin hastalığı bu yoksulluk... Ya da varolusun ezelden beri süregelen hastaligi... Zamani suclamayi marifet saydigimiz... Her sey varken bile hiç bir şeyin yok gibi hissetmek... Yaşamı hep kolayindan yakalama arzusu ama giderek daha çok yitirmenin acımasız gerçekliği... Her akillandim deyisimizde bunun yalan olduğunu bilmemiz... Bitmek tükenmek bilmeyen yavsakligimiz ve onun elinden tutan yalnizligimiz, eksikligimiz... Biz buyuz işte... Aslında asıl savasimiz tek savasimiz var. O da kendimizle...
··
1 artı 1'leme
·75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.