Çok üzücüydü :( İlk hikaye; Kendini "Hayalperest" diye adlandıran bir adamın Nastyenka adında tesadüfen karşılaştığı genç kıza olan karşılıksız aşkını anlatıyor.. Çok güzel bir aşk hikayesiydi. Öyle güzel cümleler vardı ki gülümseyerek tekrar tekrar okudum bazı satırları. ..Kısacık bir öyküydü ama ağır bir aşk romanı okumuşum etkisi bıraktı.. İkinci hikâye; Ivan Andreyeviç isimli orta yaşlı bir adamın kıskançlığı yüzünden başına gelenleri anlatıyor. Diyalogları okurken çok stresliydim, sanki ben yaşıyor gibiydim. Ve ilk cümleden son cümleye kadar aşırı derecede gergindim. İvan Andreyeviç insanlara karşı küçük düşmemek, utanmamak, rezil olmamak için öyle çırpınıyor ki (bu çırpınışları onu daha çok rezil ediyor) söylediklerini okurken durup durup sabır diledim. Gerçekten karakteri çok güzel kurgulanmış. Öyle ki tanıştığım biriymiş gibi gıcık oldum. Üçüncü hikaye; İlk iki hikâyeye göre çok kısa ve biraz sıradandı. Karakterimiz seçkin insanların bulunduğu bir davvette şahit olduğu bi anıyı anlatıyor. Okurken pek bir şey hissedemedim. Sonunu bildiğim bir filmi izliyor gibiydim. Sadece hikâyede ki mekân burda da çok güzel tasvir edilmişti. İnsan kendini orada her şeyi izleyen üçüncü bir şahıs gibi hissediyor. Dördüncü hikâye; Bu hikaye de orta halli bir adamın ev işlerini halleden yardımcısının ısrarı üzerine, evinin küçük odasını asker emeklisi bir beye kiraya vermesiyle başlıyor. Ev sahibi ve kiracısı olan Astafiy İvanıç'ın şahit olduğu bir hırsızlık vakasından sonra Astafiy İvanıç başından geçen başka bir hırsızlık olayını anlatıyor. Aslında burda ki temel hikaye de tam olarak burdan itibaren yaşanıyor. Birbiriyle hiçbir bağı olmayan bu iki adamın arasında ki o bağ öyle içimi ısıttı ki, okurken ister istemez gözleri doluyor insanın..

Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202074bin okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuran