"Zaman zaman durmak, kendinin dışına çıkmak ve evren karşısında sessizliğe gömülmek gerekir. Bütün beden ve ruhla diz çökmek. Hiçbir şey istemeden, hiçbir şey düşünmeden, her ne olursa olsun herhangi bir şeye teşekkür etmeden. Yalnızca bizi kuşatıp saran sessiz sevgiyi yaşamak. İşte böyle anlarda beklenmedik birkaç damla gözyaşı belirebilir belki gözpınarlarında-ne sevincin ne de kederin gözyaşları."
Sayfa 55 - Can YayınlarıKitabı okudu
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.