İçimden onu kollarıma almak, sımsıkı kucaklamak geçiyordu. Ama bunu mazur gösterecek hiçbir şey yoktu. Ne geçmişteki ilişkilerimiz, kendi yolumuza gitmeden önce karşılıklı koltuklarda sohbet ettiğimiz o gece ne de o ânın koşulları, yas, karalara bürünmüş misafirlerle dolup taşan ev. Kavuşmanın verdiği sevinci bile fazla yüksek sesle dile getiremezdik.
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.