"O günden beri sen benim için bir yabancıdan, bir düşmandan başka bir şey değildin Kâmran!.. Bir daha yüz yüze gelmeyeceğimizi, bu dünyanın gözleriyle birbirimize bakmayacağımızı, birbirimizin sesini işitmeyeceğimizi biliyordum. Böyle olduğu hâlde ben, senin nişanlın olmak hissini bir türlü gönlümden çıkaramamıştım. Ne söylesem, ne yapsam, kendime sana ait bir şey gözüyle bakmaktan kurtulamıyordum."
Sayfa 438 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
··
15 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.