RUKİYE NUR ÜNAL: "Ruhumun Çocukluğu": Ruhumun Çocukluğu Rüzgara karışan ruh kokum yoktu Güneşe açan çiçeklerim soldu O günkü ağlayışım bir sondu Belki aşkımın güneşi sönmüştü Belki de gözümün feri Hayvanları okşayan heyecanım kayboldu İçime doğan duygular yok oldu...

Rüzgara karışan ruh kokum yoktu Güneşe açan çiçeklerim soldu O günkü ağlayışım bir sondu Belki aşkımın güneşi sönmüştü Belki de gözümün feri Hayvanları okşayan heyecanım kayboldu İçime doğan duygular yok oldu