Mefa'ilün Mefa'lün Mefa'ilün Mefa'ilün
1 Kimün ki sensin iy Kadir kamu yollarda yoldaşı
Senün emrünile anun bezenmişdür içi tașı
2 Dışında devlet erkânı içinde ma'rifet kânı
Senünle gönül vü cânı ne var gezerse tag taşı
3 Uzun yașın son ölmek döner aglamaga gülmek
Seni bulmak seni bilmek kurutmaz ebed ol yaşı
4 Seni sevmekden oldum faș oluk gibi akar çün yaş
Eger yașarısam bin yaş ko aksun gözümün yaşı
5 Gözüm her dem seni gözler dilüm her dem seni söyler
Bu cân u dil seni soylar onulmaz yüregim bașı
6 Baș old yüregüm senden degülsin ayru benden
Dükendi gitdi uş sen ben kesildi benligüm başı
7 Ne ben kaldum ne benlik var sensin varsun agyâr u yâr
Görinen âyînede çü sensin göremez seni saşı
8 Seni gören girü sensin kamu alup viren sensin
Ol nakşı gösteren sensin ki sensin cümle nakkâşı
9 Bu cümle nakşı sen yazdun yüzünde rengi sen düzdün
Kamu yüzlerde sen yazdun kalem birle hep göz kaşı
10 Gelün isteyelüm yâri bize lutf eyleye bâri
Bî-çâre Yûnus'un cânı fidâ dost yolına başı