Tevazu, kişinin karşılaştığı her kimseyi kendinden üstün görmesi ve; 'belki de Allah katında benden daha hayırlıdır, daha yüksek derecededir' demesidir.Şayet karşılaştığı kişi ondan küçükse; o zaman da, 'Allah Teâlâ'ya isyan etmemiştir, ama ben etmiştim, şüphesiz benden daha hayırlıdır' diye düşünür.Şâyet yaşça ondan büyükse; 'benden önce Allah'a kulluk etti', alim bir kimse ise; 'benim ulaşmadığım, nail olmadığım şey ona verildi, bilmediklerim ona öğretildi, ilmiyle amil olmuştur' diye düşünür.Yok eğer cahil bir kişiyse; 'o bilmeyerek Allah'a isyan etti, ben ise bilerek günah işledim, benim akıbetim nasıl olur; onunki nasıl bilmiyorum?' der.Kafirse; 'belki müslüman olur ve hayırlı bir amelle ömrünün sonuna erişir.Kim bilir ben kâfir olurum ve kötü bir sonla ölürüm' diye düşünür.İşte bu şefkat ve korku kapısıdır.
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.