Toplumla iç içe olan yazarlar, toplumu eserlerinde doğru şekilde yansıtırlar. Sait Faik'te böyle biridir. Toplumcu-gerçekçi tarzda bir eser vermiştir. Mahalle Kahvesi kitabında, Sait Faik gözlemciliğini zirveye çıkarmıştır. Olan biteni o an ne görüyorsa aktarmıştır kitabına. Okurken olayların içine çekiyor, fakat uzun betimlemeler de bir zaman sonra bunaltıyor. Ayrıca bu öyküler hayatın içindendir. Yazarken yaşadığı çevreden yaralanmıştır. Toplumda sıradan diyebileceğimiz olayları kaleme alarak cevherlerini ortaya çıkarma ve fark edilmeyenleri fark ettirme çabası içerisindedir. Bizlere sıradan gelen olaylardan sayfalar dolusu öyküler çıkarabilir. Mahalle Kahvesi kitabi yazarın 6. Kitabıdır. Kitap 22 farklı kısa hikayeden oluşmaktadır. Kitaptaki 22 hikâyenin 13'ü kentte, 8'i Burgaz Adası'nda, biri köyde geçmektedir. 22 hikâyenin 20'si şimdiki zamanla, ikisi ise geçmiş zamanla anlatılmaktadır. Öykülerin tümünün anlatıcısı birinci tekil kişidir. Böyle olmasına rağmen Sait Faik, sadece beş öyküde kendinden bahsetmektedir. Hikâyelerdeki dil zaman zaman tamamen konuşma diline dönmektedir ve bol bol argo kullanılmıştır. Çok uzun olamayan ve okuması kolay bir kitap lakin uzun olay örgüleri ve heyecan arayanları birazcık sıkabilir. Kitap 1950 yılında yazılmış. 72 yıllık bir kitap olmasına rağmen konular ve olaylar çok da yabancı gelmiyor. Dili de bu döneme çok fransız değil. Ben okurken hikayeler bana eski Yeşilçam filmlerini hatırlattı. Kitaba ismini veren ilk hikayeden sizlere kısaca bahsetmek istiyorum. Öykü sıradan bir mahalle kahvesinde geçmektedir. Sait Faik camdan dışarısını seyreder, kahvede olan biteni izler ve betimler. Sıradan olayların dışında başka bir olay yaşanır. Babası hasta bir genç vardır. Hayırsız bir evlattır. Kız kardeşini kötü yola sürüklediği için babası evlatlıktan reddeder ve sefil bir hayatı vardır. Kahvede kaldığı bu kısa süre zarfında olayları anlayabildiği kadarıyla öyküsüne aktarmıştır. Hikâyelerin çoğunda İstanbul yaşamındaki insanları ve kendisini anlatmaktadır. Biri Sakarya Balıkçısı olan iki hikâyesinde Adapazarı'ndaki günlerinden izlere rastlanabilir. Kınalı Adada Bir Ev isimli öyküsünde sokaktaki adamın hayatını anlatır. Sinağrit Baba'da ise gerçeküstücülüğe yönelmiştir. Yazar, hem Söylendim Durdum hem de Sinağrit Baba'da çevresindeki insanlar kadar kendisiyle de hesaplaşmaktadır. Kitabın sonunda Orhan Veli'nin de bir yazısı yer almaktadır. Orhan Veli, Sait Faik hakkında “ Sait Faik ne genç hikayeci, ne ihtiyar. Bence o kırkını aşmış bir mahalle çocuğudur" der. Yaşadığı yerdeki olayları anlatır hep. Diğer kitaplarına da bakarsanız fark edebilirsiniz. Bazen o an ki bulunduğunuz yerden uzaklaşmak istersiniz, Sait Faik'in eserlerinden birini açın ve başka hayatlara yelken açın. Daha önce hiç dikkat etmediğiniz olaylara bir de Sait Faik’in gözüyle bakın. Künye Kitabın adı: Mahalle Kahvesi Kitabın yazarı: Sait Faik Abasıyanık Sayfa sayısı:144 Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları Türü: Hikâye Abdullah Mutlu Yıldırım

Mahalle KahvesiSait Faik Abasıyanık · İş Bankası Kültür Yayınları · 20127bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.