"Ne zaman imkânsizi seversen, iste o zaman gerçek seversin."
Sevginin belki de gerçek anlami
imkânsizliktir.
Bu anlami bile bile yola gikmall insan. Çünkü birine kavusmak
umuduyla yalnizca sevilmez. Ona
dair bütün imkânsizligi da beraberinde göze alip öyle sevebilmeli insan.
Hem sevginin yarasi olmus olmasaydi, manas hic bu kadar derin olur muydu?
Leyla'lar, Asli'lar, Kerem'ler,
Mecnun'lar ve daha örnek
sayabilecegim onlarca insan olmus olmasa, askin bu denli büyük ve ugrunda bir çok seyi göze alabilecek
kadar cesur oldugunu belki de hiçbir
zaman idrak edemeyecektik.kadar cesur oldugunu belki de hiçbir
zaman idrak edemeyecektik.
Zira sevgi, cesur olmayi gerektirir.
Dahasi çaba...
Ama bazen de ne kadar çabalarsan çabala olmuyor. Sonra mi?
imkânsizligi sevmeyi ögreniyorsun.
Kalbinde derin bir yara ile yaşamayı..