Kendi küçük, ayrıksı dünyamızda bir dil oluştururuz; bu dünyayı paylaşanlarla, paylaştığını düşündüklerimizle. Sistemin dışında olmak, içinde olanlara göre bir yerde durmak belirler yerimizi. Ayrıksı dilden öteye düştüğümüzde, “dışında olma”nın da dışına atıldığımızı görürüz. Gerçekten yalnız olduğumuzu kabullenmenin vaktidir; dilimizi paylaşacak “yabancılar” da yoktur artık.
Sayfa 11 - Metis Yayınları. 2. Baskı. Ocak 2014.
··
1 artı 1'leme
·340 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.