Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği’ni okumak Kundera’nın kapısını tıklatmak gibiydi ve o kapı bana açılmamıştı. Bilmemek’in daha ilk satırlarında Kundera’nın uçurumundan geri dönülmez bir şekilde yuvarlanmaya başladığımı fark ettim. Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği’ni okurken “Kundera! Biz seninle neyin neresindeyiz?” demiştim. Bilmemek’te bu sorunun cevabını buldum; Kundera! Biz seninle şimdi, çok uzun bir yolun başındayız. Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir. 
