Anadolu'ya mahsus bir isim olan Niobe, Ağlayan Kaya efsanesinin başkahramını olarak bilinmektedir. Niobe, günümüzde İzmir ile Manisa arasında yer alan Spil ve Yamanlar dağları çevresi, eski ismi ile Frigya'nın en batısına hakim olan yarı tanrı Tantalus ve eşi Dione’nin kızıdır. Bu kız çocukluğunu Hera ile beraber bu bölgede geçirmiştir. Evlilik çağına gelen Niobe, dönemin Thebai Kralı olan Amphion ile hayatını birleştirir. Bazı kaynaklara göre bu evlilikten 7 erkek 7 kız toplamda 14 çocuk olduğu yazılırken bazı kaynaklara göre ise 6 kız 6 erkek toplamda 12 tane çocukları olduğu yazılmaktadır. Niobe'ye çocukken arkadaşlık eden Hera Zeus ile evlenmiş ve bu evliliğin sonucu olarak da iki çocuğu olur. Bu çocukların ismi Apollon ve Artemis'dir.
Sadece iki tane çocuğu olan Hera Niobe tarafından küçümsenir ve Thebai halkının kendisine tapmasını emreder. Bu esnada Niobe'nin bu sözleri rüzgar tarafından Hera'ya iletilir. Menderes Irmağı'nda dinlenen Hera bu sözlere çok sinirlenir ve Apollon ve Artemis'den Niobe'yi cezalandırmalarını ister. Bu isteğin üzerine Hera'nın çocukları Niobe'nin bütün çocuklarını ok kullanarak öldürür. Niobe çocuklarının cesetleri ile baş başa kalır ve günlerce ağlar. Niobe'ye acıyan Zeus ise Niobe'yi ağladığı yerde taşa çevirir.
Denemeler
İşte şairlerin, önce yedi oğlunu, hemen ardından da yedi kızını kaybeden zavallı Niobe'nin "acıdan taşlaşmış bir kayaya" dönüştüğünü söylemelerinin sebebi, kaldıramayacağımız büyüklükte acılarla karşılaştığımızda bütün duygularımızı hissizleştiren, bizi sağır ve dilsiz bırakan o melankolik uyuşukluğu ifade etmektedir.
Gerçekten de acının büyüklüğü ruhu bütün kuvvetinden mahrum bıraktığında, mesela çok acı bir haber alıp hareket edemeyecek halde, şaşkın ve hissiz kaldığımızda ruhumuz kendini gözyaşlarına ve inlemeleri bırakmadan önce o ilk anda hissedilen acının ağırlığından kurtulur.
Montaigne
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.