Yollar ne zamandır bu karmaşıklık?
Serseri esip duran yapraklar,
Ahvalle sırnaşık.
Yollar en acı şarkıdır bazen,
Bazen bir ninni olup,
Gecesine gündüzüne gülüşür.
Her karanlık çöktüğünde,
Beklenmedik bir günde,
Öyle olur sevindirir,
Öyle olur yakar içinde.
İnsanlara kalsa bir bulmaca olur,
Gökyüzüne kalsa yağmurlar tutulur,
Bir günyüzü olur bu sahilde,
Deli uçup gider nezdinde.
Sözler bugün mayışıyor seslere,
Günleri unutup,
Devriliyor derdine.
Kalabalık kalabalıktan ne kadar karadır?
İstanbul neden yamandan yamandır?
Bir sorgu günah düşüyor söze,
Çırpınıp durmuştur koca bir cehennem.
AYKUT BARIŞ ÇELİK