Orhan Pamuk; İletişim Yayınları; 592 sayfa (Tuğla kitaplardan) Baştan söyleyeyim: Romanı iki bin dokuz yılının ocak ayı içerisinde devrettim... Aslında romanı okuyacak değildim...İşim gereği ticaret yaptığım arkadaşlarımdan biri, kitabın kendisine hediye edildiğini -yaş günü hediyesi gelmiş- söylemişti. Hoşluk olsun için yazıyorum: Hep 'Yılda altı (6) Türk bir kitap okuyormuş' örneğini duyururlar ya birileri...Buyurun size güzel bir 'kitap okuyanlar' örneği! Arkadaşım okur okumaz kitabı bana getireceğini daha evvelce bildirmiş olduğu için, ben de okuma sırasına almıştım... Neyse Melike Hanım MASUMİYET MÜZESİ başlıklı kitabı getirdi... Kabarık duruyordu kitap. Okurken üzerine kahve dökmüş...Kitap hafif kabarmıştı (Özür diledi.)... Evde değil de bir alış veriş merkezinin içindeki kafeteryalardan birinde dökmüş kahveyi kitaba... Bu kaza yüzünden pek utanmış... Bunu da Melike Hanım'ı anmış olayım diye yazıyorum... Ben de kendisine: İnsan alışveriş merkezi içinde ya da belediye otobüsünde öyle tuğla boyutlarında kitap okursa böyle olur tabii... Şöyle çantanıza sığabilecek daha ufak boyutlarda bir kitap taşısaydınız ya, diye latife ettim..(Burada yazdığım biçemle değil, daha kibarcasını söylemiştim.) Neyse, her yiğidin yoğurt yeyişi başka olurmuş,,, bu tarz "kitap boyutları gibi" konuları tartışmaya,,, oohooo daha çok ama çoook var...Türk vatandaşları olarak birçok sıkıntılarımız var kitap boyutlarını tartışma konusu olarak ele almadan önce! Bu hadise üzerinde tartışmak değil ama konuşmamız bile fersah fersah aşar boyumuzu. Kitap gelmişti fakat elimde okumam gereken kitaplarım vardı: İade zamanı için uzun vadeli bir tarih üzerinde anlaştık... Ama hiç de düşündüğüm gibi olmadı; romandan birkaç sayfa okuyayım derken kitabı devretmiştim. Roman kendi kendini tekrar eden bölümlerden meydana getirilmiş çoğunlukla... İlk bakışta bu tekrarlar olması gereken detaylarmış gibi gelebiliyor...Roman bir aşk hikâyesini anlatıyor...Fakat aşk, âşık,,, derken maşuğun bu romandaki gibi pek bir utanması sıkılması olmaya(bile)n bir hemcinsimin olması şüphe uyandırdı bende: Acaba gerçek hayatta böyle bir erkek olabilir miydi?! Kahramanımızın adı Kemal. Katiyen benzer bir erkek olamaz, olmamalı roman karakteri bile olsa! Üslup bakımından gerçekçi roman diyeceğim ama az önceki şüphem bu romana gerçekçi roman dememe engel oluyor...Ben nasıl düşünürsem düşüneyim, roman üslubu açısından gerçekçi bir roman... Bu konuda yapabileceğim(iz) bir şey yok.

Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 202241,2bin okunma

·

49 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Semih Oktay